Uroda

Odwiedź stronę internetową - Przejdź do oferty - Dowiedz się więcej - Skontaktuj się - Więcej informacji - Przeczytaj więcej tutaj - Sprawdź więcej tutaj - Odkryj więcej - Zobacz pełen tekst tutaj - Zobacz więcej tutaj
Leczenie usprawniające narządu ruchu 4 lutego 2014, Doktor No comments Aby spełnić założenia rehabilitacji, potrzeba dużego personelu i w rzeczywistości zespół rehabilitacyjny składa się z wielu osób różnych zawodów i specjalności. Poza lekarzami w zespole rehabilitacyjnym działają terapeuci, technicy ortopedyczni, pra-cownicy społeczni, doradcy zawodu, psycholodzy oraz pielęgniarki. Leczenie usprawniające narządu ruchu dzieli się na dwa okresy: w okresie unie-ruchomienia zadaniem rehabilitacji jest utrzymanie ruchów we wszytkich, nie objętych unieruchomieniem stawach, zapobieganie powstawaniu zaników mięśniowych, zwłaszcza w unieruchomionych częściach ciała (np. przez zastosowanie ćwiczeń izo- metrycznych, napinania mięśni) oraz zapobieganie powikłaniom ogólnym. W drugim okresie – po zdjęciu opatrunku gipsowego, czy aparatu ortopedycznego, leczenie polega na usuwaniu zaburzeń powstałych w wyniku unieruchomienia i na stopniowym przywracaniu pełnej fizjologicznej sprawności zarówno chorej kończyny, jak i całego organizmu. Kiła narządu ruchu 8 czerwca 2014, Doktor No comments Kiłowe zmiany w narządzie ruchu spotyka się rzadko. Kiła wrodzona przebiega pod postacią zapalenia kości i okostnej (osteoperiostitis syphilitica), zapalenia przy- nasad (metaphysitis syphilitica) i wysiękowego zapalenia stawów. Kiłowe zapalenie kości i okostnej dotyczy najczęściej kości długich. Objawia się tępymi, nasilającymi się w nocy bólami i narastaniem zgrubienia kości, która może przybrać kształt wrzecionowaty. Na radiogramie widoczne mogą być drobne ogniska odwapnienia, częściej rozległe ogniska przewapnienia, a najwyraźniejsze są odczyny okostnowe, układające się cebulowato. W przynasadach procesy niszczenia kości są wyraźniejsze i mogą być połączone z odczynami okostnowymi. Zmiany te są częstsze u małych dzieci, natomiast trzony zajęte są częściej u młodzieży i u dorosłych w przypadkach kiły nabytej. Wysiękowe zapalenie stawów umiejscawia się najczęściej w kolanach (stawy Cluttona) u dzieci i współistnieje z innymi objawami kiły wrodzonej. Różnicować należy z przewlekłym zapaleniem kości i stawów, z guzem Ewinga i innymi nowotworami. Rozpoznanie ułatwia dodatni odczyn Wassermanna. U dorosłych najczęściej spotyka się kiłowe zapalenie kości i okostnej, rzadko natomiast kilaki, które mogą umiejscowić się w każdej kości, zwłaszcza w kościach płaskich. Różnicować je trzeba z nowotworami i gruźlicą (plasmacytoma, métastasés ca, granitloma eosinophile itp.). Dość często natomiast spotyka się artropatie stawów w przebiegu kiły ośrodkowego układu nerwowego. Obok zniekształceń, pogrubienia końców stawowych, złamań śródstawowych, a także patologicznych złamań kości, np. śródstopia, spotyka się rozległe wysięki i zniekształcenia dużych stawów (kolanowy, ramienny, biodrowy) i ich zwichnięcia, których przyczyną jest brak kontroli ruchów przez ośrodkowy układ nerwowy. Leczenie jest przede wszystkim swoiste. Leczenie zniekształceń można rozpocząć dopiero po wyleczeniu sprawy zasadniczej i trzeba je prowadzić ostrożnie ze względu na częste powikłania (stawy rzekome, przetoki, zwichnięcia itp.)-